Fouten maken moet, als je er maar van leert
Wie van ons durft oprecht fouten te omarmen? Ik durf te wedden dat niemand dat echt doet! En toch zullen we dit moeten doen om succesvol te kunnen zijn in deze disruptieve tijd. We worden aan alle kanten ingehaald door de snelheid van de ontwikkelingen om ons heen. Onze grootste uitdaging is om aan te haken met onze bestaande organisatie aan die snelle verandering. En eigenlijk slagen we daar maar niet in.
De grootste uitdaging is toch om als leidinggevende de controle los te laten. Zeker als de druk toeneemt vallen we maar al te vaak terug in de schijnzekerheid van controle op alle processen. Immers, welke zekerheid heb je als je zelf wel alles onder controle houdt? Is de door jou gekozen weg altijd de beste? We maken ons zelf wijs dat als er een fout gemaakt word je het maar beter zelf kunt doen.
Continue verbetering en vernieuwing is de enige manier om onderscheidend vermogen te creëren en te behouden. Dat betekent dat er continu veel veranderingen zijn. En dus ook dat we fouten zullen maken. Door het maken van fouten kunnen we leren en groeien.
Fouten maken is dus een gegeven, een zekerheid in de weg die we bewandelen. Het beste is om er dus maar plezier in te hebben. Temeer omdat we de fouten nodig hebben om te leren, om te ontwikkelen.
En dus zullen we als ondernemer moeten schakelen. Weg van de fixed mindset. ‘Ik heb het fout gedaan, dus ik kan dit niet goed en ik ga hier niet beter in worden.’ Weg van de overtuiging dat je capaciteiten min of meer vastliggen. We hebben een growth mindset nodig. Zonder risico geen groei. Het leren van fouten. De tweede wet van Cruijff: “elk nadeel heb zo z’n voordeel”.
Fouten zijn immers relatief. Wat jij als een fout ziet kan door een ander worden gezien als een mooie uitdagende stap.
Leren van fouten maken in teams is nog weer een stapje verder. Lerende teams zijn in toenemende mate belangrijk bij veranderingen en ontwikkelingen van organisaties. Leren als een team gaat over het samen nieuwe kennis ontwikkelen en leren van eerdere situaties. Het is een vorm van werkplekleren waarvan niet direct duidelijk is wat de opbrengst is. Want hoe leer je bijvoorbeeld als team om ‘aan te passen aan de nieuwe situatie’ en hoe meet je dan of die teamcompetentie is ontwikkeld.
Dus zullen we als start een veilige omgeving moeten bieden aan onze medewerkers. Een omgeving waarin er fouten mogen gemaakt worden zonder sanctionering. Fouten als brandstof om te leren. Wellicht zelfs een omgeving creëren waarin fouten maken moet, omdat we anders niet leren.
De bal ligt bij ons als ondernemer en als leidinggevende!